چرا ترس از دست‌دادن داریم؟

وقتی به از دست دادن فکر می‌کنیم، اولین چیزی که به ذهنمان می‌آید، از دست دادن آدم‌ها به دلیل مرگ است. با این حال، از دست دادن می‌تواند مدل‌های دیگری نیز داشته باشد. و این ترس از دست دادن در ذهن بسیاری از ما آشکار است. این ترس از دست دادن می‌تواند توسط اضطرابی که با بسیاری از رویدادهایی که در زندگی روزمره‌ رخ می‌دهد، تحریک شود.

ترس از دست‌دادن یا فومو چیست؟ در واقع ترس از دست دادن در همه ما آدم‌ها وجود دارد حتی زمانی که متوجه آن نیستیم. این ترس مانند بسیاری از اختلالات دیگر، ریشه در کودکی دارد. تا به حال شده احساس کنید همه چیز خوب است اما شما دلشوره دارید؟ یا همیشه نگران باشید که یارتان ممکن است به شما خیانت کند یا به طور ناگهانی از او فاصله بگیرید. این ترس از دست‌دادن نه تنها یک واکنش عاطفی است، بلکه از عمق خاطرات کودکی سرچشمه می‌گیرد.

ممکن است ترس از دست‌دادن شور و شوق، از دست‌دادن جوانی، شاید حتی ترس از دست دادن اعتماد به نفس یا حتی از دست‌دادن فردی به دلایل غیر از مرگ مثل خیانت و شکست عشقی باشد.

علل ایجاد شدن ترس از دست دادن چیست؟

چندین علت رایج که می‌تواند ترس از دست دادن را در ما ایجاد کند عبارتند از:

• مرگ یک عزیز
• جدایی از جمله طلاق
• خیانت
• جنگ
• تقلب
• ناامنی
• بیماری‌های ارثی

این ترس بر رفتارهای ما نیز تاثیر می‌گذارد. ترس از دست دادن می‌تواند قبل از اقدام به سراغ ما بیاید و گاهی بعد از اقدام، مثلا وقتی از شغلی که بسیار آزاردهنده است استعفا می‌دهیم. این ترس از دست‌دادن همچنین از درک ما از این که همه‌چیز به پایان می‌رسد، نشات می‌گیرد. و بیشتر مواقع ما سعی می‌کنیم از آن اجتناب کنیم. در هر صورت، این ترس بسیار ناخوشایند و خفقان‌آور است.

از دست دادن نزدیکان

نمی‌توان انکار کرد که یکی از ترس‌های بسیار رایج، ترس از دست‌دادن یک عزیز به دلیل مرگ است. هر چه بیشتر به آن فکر می‌کنیم، وضعیت بدتر می‌شود. و زمانی که اوضاع بدتر می‌شود، علائم اضطراب شروع به نمایان شدن می‌کنند. این علائم شامل تعریق بیش از حد و نگرانی است، که این نگرانی با افکار غیرمنطقی و بی‌معنی همراه می‌شود، مشکلات گوارشی، تغییرات در الگوهای خواب و خوردن از علائم ترس از دست‌دادن است، حتی در برخی موارد، ممکن است به حملات پانیک نیز منجر شود. این ترس از دست دادن فقط در بزرگسالان مشاهده نمی‌شود، بلکه مانند سایر بیماری‌های روانی، تفاوتی میان جوان، بزرگسال و پیر، یا طبقه و جنسیت نمی‌گذارد.

 چگونه بر این ترس غلبه کنم؟

غلبه بر این ترس آسان نیست، اما غیرممکن هم نیست. ممکن است این یک جنگ تمام عیار باشد اما مسلما ما قادر به انجاکنترل آن هستیم. ما می‌توانیم با شناسایی علت ریشه‌ای ترس شروع کنیم، مثلا آیا این ترس از تنهایی است؟ یا ترس از این است که شاید نتوانیم با مشکلات زندگی کنار بیاییم! یکی از راه‌های غلبه بر ترس خودمهربانی است، هنگامی خودتان را به قدر کافی دوست داشته باشید تلاش می‌کنید که افکاری که تولید ترس می‌کنند را جدی نگیرید.

آنچه که می‌توانیم در هر صورت در مواجهه با ترس از دست دادن انجام دهیم این است که آگاه باشیم و هر زمان که لازم بود کمک بخواهیم. یادمان باشد این چگونگی رویارویی ما با ترس‌های خودمان است که آینده ما را تعیین می‌کند.

تعداد کلمات مطلب: 481